Bezieling en zingeving

Hoe geef je weer zin aan je leven nu je weet dat je geen kinderen zult krijgen?

Altijd dacht ik dat het mijn zielenpad was om mijn levensinzichten voort te brengen en door te geven aan mijn eigen kinderen. Dat ik hen op kon voeden vanuit volledige verbinding met hun potentieel en de natuur. Dat ze in onvoorwaardelijke liefde konden ZIJN. En dat ze een positieve bijdrage aan de wereld zouden kunnen leveren. Via mijn kinderen zou ik de wereld een stukje mooier achterlaten. Oef, wat een druk legde ik mezelf en hen hier achteraf gezien mee op 😅. Dit ideaal viel volledig in duigen toen mijn kinderwens niet in vervulling bleek te gaan. Ik wist niet meer hoe ik nuttig kon zijn in en voor de maatschappij.

Ons traject

Tijdens ons acht jaar durende kinderwenstraject, dat inmiddels zo’n 3,5 jaar achter ons ligt, raakte ik steeds verder van mijn gevoel afgedwaald. Voorafgaand aan dit traject deed ik een aantal studies waarin de focus lag op de ontwikkeling van analytisch vermogen. Ik ging de wereld steeds meer bekijken vanuit mijn verstand. In combinatie met de emotionele achtbaan van ons kinderwenstraject, raakte ik alleen maar verder verwijderd van mijn intuïtie. Ik verloor mezelf in wetenschappelijke analyses en kansberekeningen.

Zoektocht

Omdat ik ergens diep vanbinnen voelde dat de natuur ons veel meer te bieden heeft dan wetenschappelijk aangetoond is, verkende ik ook allerlei alternatieve wegen. Zowel op spiritueel als fysiek vlak. Maar echt verbinding maken met mijn gevoel en intuĂŻtie kon ik niet meer. Ik kon en wilde niet meer voelen omdat het teveel pijn deed. Die pijn was te rauw en dus stopte ik hem weg door vooral bezig te zijn met het zoeken naar een oplossing voor ons probleem. Alles in ons leven was erop gericht dat ik zwanger zou raken. Dit had onder andere een burn-out tot gevolg.

Op dat moment realiseerde ik het me nog niet echt, maar nu weet ik dat ik uit verbinding was met mezelf en mijn lichaam. Ik was compleet verdwaald. Heel zwaar, maar zeker niet voor niets. Want het dwong me om beter naar mijn lichaam te luisteren en mijn grenzen niet alleen aan te geven, maar ook te bewaken. Vanaf dat moment werd mijn zoektocht naar mijn persoonlijke kern en zielenpad met vallen en opstaan naar een next level getild.

De Transformatie

Na mijn burn-out begon ik als docent op een hogeschool. Vanuit deze solide basis voelde ik de ruimte om kinderen te krijgen. Met de steeds kleiner wordende kans op ons eigen gezin kwam ik erachter dat ik niet echt voldoening uit mijn werk haalde. Ik voelde niet dat ik echt iets wezenlijks kon betekenen voor mijn studenten. Om meer individueel met mensen te kunnen werken besloot een opleiding tot transformationeel coach te volgen. Uiteindelijk heb ik hier voor mezelf ook veel aan gehad.

De opleiding hielp me om opnieuw in verbinding met mezelf en mijn gevoel te komen. Door liefdevolle confrontaties van mijn docenten kwam ik erachter dat ik mezelf losgekoppeld had van mijn gevoel om de pijn maar niet te hoeven voelen. Stukje bij beetje kon ik dit weer toelaten en ging ik mijn eigen transformatieproces aan.

Transformationeel Coach

Op het werk kreeg ik steeds meer een coachende rol en kon ik mijn nieuw geleerde coaching skills meteen toepassen. Dit gaf me al een stuk meer voldoening, maar ik twijfelde nog of dit het ook echt helemaal voor me was. Ik wilde voor mezelf gaan beginnen en een coachpraktijk gaan starten. Maar hoe zou ik dit in gaan vullen en wie zou ik gaan helpen? Mensen met een onvervulde kinderwens? Neh, dan zou ik de hele tijd alleen maar daarmee bezig zijn. Dat idee ging aan de kant. Maar wat dan wel? Ik kreeg het niet helder.

Kinderloos leven

Uiteindelijk viel eerder dit jaar ineens alles op z’n plek in een sessie met mijn businesscoach. We hadden het over mijn onvervulde kinderwens en wat dit met mij gedaan heeft. We hadden het over de rauwe pijn. Maar ook dat ik er zoveel rijker uit ben gekomen en weer volop van het leven geniet. Dat ik voel dat het leven me nog steeds heel veel te bieden heeft en dat ik hou van de mogelijkheden, vrijheid en avonturen die ik juíst ervaar doordat ik geen kinderen heb. Ze vroeg  me om eens goed te doorvoelen hoe ik mezelf en anderen met mijn pijn en levenservaringen zou kunnen helpen.

Zingeving dankzij innerlijke stem

In de meditatie die ik na ons gesprek deed gebeurde er iets ontzettend bijzonders. Een stem diep in mijn binnenste zei tegen me: “rouwverwerking en ongeboren kind”. Er brak een soort van stuwdam in me los. Er volgde een vloedgolf van liefde en dankbaarheid die door mijn lichaam heen stroomde. Wat een bijzonder gevoel was dat en ik wist meteen: wat ik een jaar eerder met mijn hoofd had overwogen (en afgewezen) werd nu alsnog door mijn lichaam en innerlijke stem bevestigd.

Mijn gevonden pad om van betekenis te kunnen zijn is compleet anders dan wat ik me ooit voorgesteld had. Maar o boy, wat voelt het goed sinds ik dit gevonden heb! Ik ga vrouwen begeleiden die net als ik ongewenst kinderloos zijn. Het voelt zo sterk om hen ook weer in hun kracht te kunnen laten staan en ze te laten ervaren dat het leven ook zonder kinderen betekenisvol is. En dat zij het geluk in hun leven vanuit vertrouwen kunnen omarmen. Dat ze energie krijgen om nieuwe avonturen aan te gaan en zichzelf en de situatie volledig en liefdevol te accepteren.

Mijn Zielenpad

Sinds mijn pad helder voor me is, stroomt mijn energie beter en kom ik steeds meer in een heerlijke flow. De bevestigingen dat het klopt, komen van alle kanten binnen. Hartverwarmende reacties van mensen die kippenvel krijgen op het moment dat ik ze vertel over mijn nieuw ingeslagen pad. Er komen nieuwe mensen en situaties op mijn pad die me helpen om dingen voor elkaar te krijgen. Dingen die me eerder niet lukten, lukken nu ineens wel. Er vallen zoveel puzzelstukjes bij elkaar dat het geen toeval meer kan zijn. Allemaal tekenen waardoor ik weet dat ik op mijn zielenpad terecht ben gekomen.

Rol van de Natuur

En nu zit ik hier in de Italiaanse natuur mijn allereerste blog te schrijven. Zodra ik de natuur inga, voel ik dat ik geholpen word om weer een stukje dichter bij mezelf te komen. Inmiddels weet ik dat dit niet alleen bij mij zo werkt. Het helpt om bewust even te verstillen en te kunnen luisteren naar wat de natuur je te vertellen heeft. In de natuur gaat creativiteit stromen doordat stresshormonen in je lichaam verlaagd worden en je geest ontspant. Want jij bent de natuur en de natuur is in jou. Daar vind je jouw persoonlijke kern die boodschappen voor je heeft zodat je jouw zielenpad kunt vinden en bewandelen.

Jouw Zielenpad

De natuur vormt al door mijn hele leven een rode draad. En omdat ik weet wat zij kan betekenen om dichter bij jezelf te komen, speelt ze ook een grote rol in mijn begeleiding. In mijn volgende blog zal ik hier dieper ingaan.

Heeft het feit dat jij ongewenst kinderloos bent gebleven jouw leven ook zo beïnvloed? Wat had jij voor ogen? En op welke manier werden die plannen gedwarsboomd toen je geen kinderen bleek te krijgen? En heb je inmiddels je zielenpad gevonden of ben je nog aan het worstelen met die zoektocht? Ik hoor graag van je, plaats je bericht hieronder, misschien kan ik je ergens mee helpen. En mocht je dit liever privé met me delen, kun je me jouw reactie sturen via het contactformulier, e-mail of een WhatsApp bericht.