Sinterklaas en een onvervulde kinderwens
Volgende week is het weer zo ver en komt de Sint weer in Nederland. Sinterklaas zal dit jaar bij zijn intocht een minder feestelijk onthaal krijgen dan we gewend zijn. Voor vrouwen met een onvervulde kinderwens is dit sowieso meestal niet echt een feestelijke periode.
Vol verwachting klopte mijn hart
12 Jaar geleden. De dag van de intocht van de goed heilig man. Mijn vriend en ik hadden loempia’s gehaald en samen zaten we de intocht op tv te kijken. Dit was de eerste en ook meteen de laatste keer in mijn volwassen leven dat ik hiernaar gekeken heb. Nog nooit had ik die behoefte gevoeld. Maar nu voelde ik een soort verwachtingsvolle spanning rondom het hele sinterklaasgedoe en wilde ik kijken. Stiekem had ik de gedachte dat ik eindelijk de man in mijn leven had waarmee ik graag kinderen wilde. Zouden we over een tijd met z’n drietjes of misschien wel viertjes naar de intocht kijken…?
Zonder gezin geen familiefeest
Nee dus. In de jaren die volgden stelden we onszelf iedere keer voor: volgend jaar zijn we met z’n drietjes en vieren we voor de eerste keer Sinterklaas als gezin. Tot die tijd zouden we er niets aan doen. We gingen ook niet naar mijn ouders of schoonfamilie. Wel zijn we vaak als onzichtbare Piet aan de slag gegaan. We zetten dan op pakjesavond bij een vriendin de cadeaus voor de kinderen voor de deur. Als we daar klaar mee waren kieperde ik een hoop strooigoed naar binnen en maakten we dat we wegkwamen.
Volop adrenaline (nou ja, ik dan ;-)) kwamen we dan weer thuis en hadden we lol om dit kleine, maar toch ook wel spannende avontuur. Intussen kreeg ik stiekem updates van mijn vriendin over hoe de kinderen reageerden. Echt super leuk om op deze manier betrokken te kunnen zijn bij hun Sinterklaasbeleving. Mijn hart stroomde op die momenten (en nu nog steeds als ik eraan denk) over van liefde voor al die kinderen die hier zo naar uit hadden gekeken.
Wegstoppen onder een deken
Laatst hoorde ik van een vrouw dat ze zichzelf op pakjesavond het liefst onder een dekentje verstopt met een flinke bak cookie dough. Ze weet inmiddels een aantal jaren dat zij en haar man nooit hun eigen kinderen zullen kunnen verwennen met Sinterklaas. Dat ze nooit de verrukte gezichtjes van hun kinderen zullen zien wanneer ze ’s morgens een cadeau in hun schoentje vinden. En dat doet pijn. Zo ontzettend veel pijn. Ieder jaar voelt ze die pijn opnieuw en is december veranderd van een feestmaand in een overlevingsmaand.
Verstoppen of verzuipen
Het hebben van een onvervulde kinderwens is voor de meeste vrouwen traumatisch. Wanneer gebeurtenissen in ons leven en de bijkomende emoties te heftig voor ons worden hebben we over het algemeen twee reacties. Eén: we duwen onze emoties weg door afleiding te zoeken in andere dingen. Twee: we voelen ons slachtoffer van de situatie en verliezen onszelf in onze emoties. Beide reacties leiden tot een kinderwenstrauma. Veel vrouwen duwen hun pijnlijke emoties weg vanuit hun angst om zichzelf te verliezen in het verdriet. Dit werkt voor een bepaalde tijd prima, maar op de lange termijn werkt het averechts. Er komen steeds meer en hardere confrontaties als uitnodigingen om uiteindelijk toch het gevoel toe te laten.
Want gevoel wil gevoeld worden. En hoe meer en hoe langer jij deze uitnodigingen negeert, hoe duidelijker de boodschappen worden. Tot je uiteindelijk alsnog overspoeld wordt en precies datgene gebeurt waar je zo bang voor was.
Het kan ook anders
Maar gelukkig kan het ook anders. Je hoéft jezelf niet te verstoppen voor je pijn en je hoeft er ook niet in te verzuipen. Om erachter te komen welke andere mogelijkheden je hebt neem ik je even mee naar de natuur aan de hand van een voorbeeld.
Leren van de natuur
Het ene moment staat een groep impala’s rustig te grazen en ineens worden ze opgejaagd door een cheeta die uit de struiken springt. Ze moeten snel reageren en slaan op de vlucht. Wanneer een impala achtervolgt wordt door een cheeta laat hij zich een splitsecond voordat de cheeta hem te pakken heeft zich in overgave voor de dood op de grond vallen. Hij doet niet alsof hij dood is, maar hij is instinctief in een ander bewustzijnsstadium terecht gekomen. Hij treedt als het ware uit zijn lichaam. In deze staat hoeft hij niet te lijden op het moment dat hij verscheurt wordt door de cheeta. Maar dit is niet de enige reden.
Misschien sleept de cheeta het dier mee naar een veiligere plek om het later op te eten, of naar zijn jongen om het met hen te delen. Als de impala op een onbewaakt moment wakker wordt, kan hij er snel vandoor gaan om zichzelf in veiligheid te brengen. Met het gevaar achter de rug schudt hij de sporen van de ervaring van zich af. Daarna gaat hij weer verder alsof er niks gebeurd is [1].
Ontladen van energie
Doordat de impala na zijn shocktoestand zichzelf ontlaadt van de energie die is ontstaan tijdens deze levensbedreigende ervaring slaat hij de angst voor pijn niet op in zijn systeem. Hierdoor hoeft hij ook geen ingewikkelde emotionele structuren op te bouwen om zichzelf hiertegen te beschermen. Hij vertrouwt op zijn instinctieve reactievermogen die ook wij in onze hersenen geprogrammeerd hebben.
Nu is een onvervulde kinderwens niet direct een levensbedreigende situatie, maar voor ons hart voelt het wel zo. Het raakt aan de essentie van het leven. En daarmee heeft het een traumatische impact op verschillende niveaus. Wanneer de energie van angstige en emotionele ervaringen niet ontladen en verwerkt worden, ontstaan er energieblokkades in ons lichaam. En dat is waardoor kinderwenstrauma’s ontstaan. De sleutel van het healen van een kinderwenstrauma zit hem in het ontladen van de geblokkeerde energie. En dit kun je op vele manieren doen.
Van emotionele gevangenis naar emotionele vrijheid
De wijsheid van de natuur is gebaseerd op 6 natuurlijke levensprincipes. Eén van deze principes is dat de soorten die slim inspelen op veranderende omstandigheden het beste gedijen[2].
Als we dit vertalen naar een kinderwenstrauma is het feit dat jouw kinderwens niet in vervulling gaat, de verandering waar je op in kunt spelen. Jouw toekomstbeeld als moeder is namelijk in duigen gevallen. Om weer gelukkig te worden is het dus belangrijk dat je leert hier op een voor jou passende manier mee om te gaan.
Als je een kinderwenstrauma hebt, zit je gevangen in je eigen emoties doordat energie geblokkeerd is. We hebben hiermee onze energie gevangen gezet in onze emotionele gevangenis. Hier kun je meer over lezen in mijn blog ‘Van Piekeren naar Zelfbevrijding Deel 1 en Deel 2‘. Om onszelf hieruit te bevrijden is het belangrijk dat we onze energie en emoties vrijlaten. Dit kunnen we alleen als we bereid zijn naar de tralies van de gevangenis te gaan, de sleutel in het slot te steken, deze om te draaien en de deur te openen. Dit is mega spannend, maar ook hierbij kunnen we weer leren van de natuur.
Vertrouw op je veerkracht
In de natuur draait het om vertrouwen op jouw eigen veerkracht om weer terug te veren nadat je jouw emoties de vrijheid hebt gegeven. Kijk nog maar eens naar het voorbeeld van de impala. Die, doordat hij vertrouwt op zijn instinctieve reactievermogen, na een levensbedreigende ervaring weer zonder trauma verder kan alsof er niets gebeurd is.
Diversiteit
Iets anders wat de natuur ons leert is dat het belangrijk is om verschillende manieren te hebben om met veranderingen te kunnen dealen. Dit betekent dat je jouw kinderwenstrauma op verschillende manieren en niveaus kunt healen. Als je deze manieren gaat verkennen ontstaat er een mooie mix van mogelijkheden om jezelf op verschillende niveaus te healen. Met deze niveaus bedoel ik fysiek, mentaal, emotioneel, energetisch en spiritueel. Zodra jij jouw kinderwenstrauma op al deze niveaus geheeld hebt, kun je weer duurzaam geluk in je leven ervaren.
Transformatie door zelfvernieuwing
Het maakt niet heel veel uit wat je doet, als het maar bij je past en jij je er prettig bij voelt (ook al zal het proces niet altijd gemakkelijk zijn). Je hoeft het niet alleen te doen. Er zijn een aantal kinderwenscoaches in Nederland met allemaal hun eigen specialiteit en methode. Kijk eens rond om erachter te komen wie en wat bij je past. En of je nu voor mij of een andere coach of therapeut kiest, zorg ervoor dat het iemand is die weet wat hij/zij doet en bij wie je jezelf kunt zijn.
Dit is zo ontzettend belangrijk omdat alleen die methoden en hulpverleners waarvan jij voelt dat ze bij je passen, jou zullen helpen om dichtbij jezelf te blijven. En wanneer jij dichtbij jezelf kunt blijven in jouw transformatieproces kun je aan zelfvernieuwing doen. Zodat jij niet hoeft te veranderen in een ander persoon, maar je jezelf transformeert tot wie je in essentie bent.
Als jij jezelf healt, bevrijdt je jezelf en wordt die overlevingsmaand ook voor jou weer een feestmaand vol warmte en liefde.
Het voorbeeld uit de natuur komt uit het boek ‘De tijger ontwaakt‘ van Peter Levine. Een pshycholoog die zich gespecialiseerd heeft in trauma-healing. Wil je meer weten over trauma-healing in algemene zin? Check dan zeker zijn werk.
